tag:blogger.com,1999:blog-182103342024-03-07T04:42:39.379-03:00Fios invisiblestorredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.comBlogger172125tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-65644472026668186452012-12-04T11:06:00.000-03:002012-12-04T11:06:45.969-03:00En movementoMudeime <a href="http://maisfiosinvisibles.blogspot.com.ar/">aquí </a>e tamén a <a href="http://fiosinvisibles.tumblr.com/">aquí</a>, que ven sendo o mesmo pero non tanto...torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-19469677280857349152012-03-06T10:43:00.000-03:002012-03-06T10:43:00.439-03:00Por diante<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwqkUuPQEowWbAMli5XWQ6ttQXmT9Qvcpp0ZoSe9OAG8CQ1ts-OJTjsr9h3UdsEanX_S5VthrkGSGWKYYvUbKH8uAjwJLN_CBex8ESQkRKnHvGEBdiIASoTBZq4eN5RXq1QRvRlw/s1600/IMG_0187.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwqkUuPQEowWbAMli5XWQ6ttQXmT9Qvcpp0ZoSe9OAG8CQ1ts-OJTjsr9h3UdsEanX_S5VthrkGSGWKYYvUbKH8uAjwJLN_CBex8ESQkRKnHvGEBdiIASoTBZq4eN5RXq1QRvRlw/s320/IMG_0187.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
A carón do meu ordenador, un milleiro de papeis e cousas que falan de todo o que teño por diante. O <a href="http://www.facebook.com/pages/Lectores-Galegos-en-Bos-Aires/290646624288916">ciclo de literatura galega</a> do Tortoni que, este ano, vai de <a href="http://blogoteca.com/lectoresenbosaires">Ferrín</a>. O disco de <a href="http://blogs.monografias.com/celtas-argentinos/files/2009/04/_0018_4.jpg">Graciela Pereira</a> que ten moi boa pinta. A lista dos <a href="http://www.santillana.com.ar/01_tituno.asp?level=ciclo1&id=909&mat=%">libros</a> que o neno maior vai usar este ano no colexio. Detrás, a lista dos teléfonos aos que teño que chamar para facer varias entrevistas. As nubes brancas no ceo verde é un tríptico dun <a href="http://www.correspondances.com/catalogue/23/13/KN29.png">faro</a> precioso de <a href="http://www.mafoucart.com/acc-actu.html">Marie-Anne Foucart</a> que, algunha vez, quen sabe cando, vai ser un cadriño fermoso. A palabra <i>serviettes </i>me lembra os deberiños que teño sen facer para a clase de francés dos xoves. E, ainda que non se ven, teño as instruccións para escribir no milagre ese que é <a href="http://arxentina.prazapublica.com/">Praza</a> e cousiñas que facer para a <a href="http://www.facebook.com/pages/Asociaci%C3%B3n-Internacional-de-Estudos-Galegos/170974037167">AIEG</a>. Darei feito?torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-6309370123827008292012-01-24T19:23:00.001-03:002012-01-24T19:23:26.020-03:00Os nomes<br />
Antes de ter fillos, non me preguntaba moito polos nomes das persoas. Tiña unha historia familiar sobre a maneira na que cada quen rematou sendo José, Grisel ou Marilín e gustábame pensar que, máis ou menos, a cousa sería así en todas as familias.<br />
<br />
O caso é que, cando tiven que escoller eu un nome -daquela para o meu primeiro fillo- din en cavilar sobre os motivos, as pulsións que operan neses momentos. E apunto o de motivos e o de pulsións porque, se cadra, nin todo é tan conciente, nin tan irreflexivo como semella.<br />
<br />
Coñezo xente que escolle o nome de moda, o de algún persoeiro ou celebridade e mesmo o das personaxes das teleseries. Aquí na Arxentina, na década dos ´90 pasaron unha <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/M%C3%A1s_all%C3%A1_del_horizonte">telenovela</a> protagonizada por un neno que era criado polos indios: Catriel. O éxito da historia e a novidade do horario no que a daban (ás 21) fixo que o que daquela era un nome descoñecido de todo pasase a ser levado por centos e centos de nenos.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzsIaFfqn0Tor2fWjmsTHA6m4er0V2cU1oJOhzA8eTjkFLNYspi5LDEsHgeORBlge6SnQ2KNF8h1Px4t3XSUz3YBzMTAkp8N4D6HySazGxZDeD_oK5nS9etLzD9DrZGK6t8LVJUw/s1600/nome.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzsIaFfqn0Tor2fWjmsTHA6m4er0V2cU1oJOhzA8eTjkFLNYspi5LDEsHgeORBlge6SnQ2KNF8h1Px4t3XSUz3YBzMTAkp8N4D6HySazGxZDeD_oK5nS9etLzD9DrZGK6t8LVJUw/s320/nome.jpg" width="320" /></a>Dende entón, a xente semella que descubriu os nomes vencellados aos poboadores orixinarios do país e hai unha chea de Ailén, Eilén, Tayel, Sami, Newén, Kalén, ou Wayra. O casó é que adoitan ser Ailén Fernández, Tayel Goldstein ou Newén Abbruzzesi.<br />
<br />
Outro tanto pasa cos filmes de Hollywood: cheíño está dos Kevin, Brian ou Jennifer que, de novo, son Brian Rodríguez, Kevin Steinschneider ou Jennifer Levecchi.<br />
<br />
<br />
As mesturas, en si mesmas, no teñen nada de malo. Digo eu. Mesmo falan da escencia deste país: o coñecido <i>crisol de razas</i>. O malo, dende o meu punto de vista, é levar un nome que non é quen de decir algo de nós e da nosa historia.<br />
<br />
Nisto, dende logo, hai cores para <a href="http://www.circulohuggies.com.ar/nota/nombres-de-bebe/los-nombres-mas-populares-de-2011">todos os gustos</a>. E por iso, precisamente, chegado o momento de nomear aos nosos fillos, o meu home e mais eu buscamos que fosen o mesmo eles, a súa historia, a súa orixe e o seu nome.<br />
<br />
Os motivos polos que Santiago é <i>Santiago </i><a href="http://fiosinvisibles.blogspot.com/2005/12/un-nome-equivocado.html">xa os contei aquí</a>. E Manuel, que naceu hai sete meses, é <i>Manuel Gonzalo</i> porque <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Manuel_Belgrano">Manuel é Belgrano</a>, tamén o fillo de <a href="http://www.literatura.org/Soriano/Soriano.html">Osvaldo Soriano</a> (que o é por Belgrano) e Manuel tamén é <a href="http://manuelrivas.blogaliza.org/">Rivas</a>. Mesmo <a href="http://gl.wikipedia.org/wiki/Manolo_Escobar">Manolo Escobar</a>! E todos estes Manolos falan de nós.<br />
<br />
Pola súa banda, Gonzalo é o nome do meu pai e, deste xeito, cada un deles é unha mensaxe cara ao futuro do que os seus avós sementaron neste país que, sen ser o de eles, lles deu moito do que eles son. Para que non os esquezan. E para que sempre saiban de onde é que eles veñen.<br />torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-22747165535476923672012-01-16T19:10:00.001-03:002012-01-16T19:10:53.843-03:00O blog, os blogs e este blog<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBhyphenhyphen6LbZKFx0dhsTcRU_J-K71KCaOXFRZm_uBbmcrrNLmbHHNxZ3sTbL3vC-NT3sZX6Gj9yDtJvv3-Kxh9Gn5h0a07Y4thI7ohhzKhRtuPh5JQv90Fnsaj15Ym8MPM5ZgmvNBJfA/s1600/blog.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBhyphenhyphen6LbZKFx0dhsTcRU_J-K71KCaOXFRZm_uBbmcrrNLmbHHNxZ3sTbL3vC-NT3sZX6Gj9yDtJvv3-Kxh9Gn5h0a07Y4thI7ohhzKhRtuPh5JQv90Fnsaj15Ym8MPM5ZgmvNBJfA/s320/blog.jpg" width="320" /></a>Estábame preguntando cándo foi que deixei o blog. Non buscaba a data, o día, o momento. Non. O que quería era lembrar como foi que fun pasando de vir por aquí, de escribir, de contar. <br /><br />Unha visita pola longa lista daquí a carón dame a pista de que, cando menos, non foi un mal exclusivo. <a href="http://leoeosseus.blogspot.com/">Paideleo</a> fixo na súa páxina case que unha enquisa metendo unha estreliña nos blogs sen actividade. Son moitos!<br /><br />Entón, cambio a miña pregunta do comezo: cándo foi que o blogomillo comezou a esmorecer? <br /><br />Se cadra, levan razón os que din que é polo Facebook. A rede social construiu nestes anos unha ficción de achegamento moi forte. Tes alí á xente, as súas fotos, as súas ideas, o que pensan "neste momento", o que leron e o que queren que nós leamos.<br /><br />Con todo, a comunicación redúcese a unhas poucas palabras. Non é igual que o blog. Por riba, ainda que ten alternativas para saber só das xentes que nos interesan, a vida dos outros métese alí dunha maneira imperativa. No blog, en troques, veñen de visita os que queren e deixan pegada só se lles apetece.<br /><br />Non vexo, agora mesmo, incompatibilidade ningunha. Pero, visto o asunto, habelas hainas.<br /><br />Cansámonos de escribir? Non temos máis que decir? Ou é que o blog, como formato ou como espacio, xa non nos vale?<br /><br />Eu veño de volta. A ver qué pasa...torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-24214615597518118672012-01-10T15:15:00.003-03:002012-01-10T15:15:57.212-03:002mil12Seica o <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/2012">2012</a> é un ano especial. Bueno, eso din que dixeron <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Fin_de_los_Tiempos_%28hip%C3%B3tesis%29">uns</a> que non é igual ao que dixeron outros. Eu, polo de agora e se o mundo non estoupa, deito aquí os meus anceios de felicidade para todos e todas. Que teñamos forza na resistencia. Que sexamos creativos e seductores para que outros veñan con nós. Que as cousas non sean tan malas como pensamos e que as boas sean ainda mellores.<br />
E que nos xuntemos para parolar por aquí ou por alá...<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Bon aninovo!!!</b></div>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-51712852011368688662011-12-17T10:10:00.001-03:002011-12-17T10:10:12.319-03:00Vivencias da emigraciónO tema do Certamen literario de narrativa breve organizado pola <a href="http://www.fsgallegas.org.ar/">Federación de Sociedades Galegas da República Argentina</a> co gallo do seu 90 aniversario era case que universal: <i>Vivencias da emigración</i>. Por sorte engadía <i>"galega"</i> porque, senón e considerando que estamos neste país no que estamos, podían ter chegado milleiros e milleiros de historias. Quen non ten un emigrante na súa familia se vive neste recanto austral do mundo?<br />
<br />
O caso é que chegar, chegaron 83 narracións. Algunhas breves e outras menos. Algunhas protagonizadas por emigrantes e outras non. Algunhas situadas na Arxentina e outras en Cuba, Galicia, Alemaña... As houbo que falaban de mulleres así como outras falaban de nenos ou de homes. Ainda que a meirande parte delas empregaba o castelán, sí que chegaron varias en galego. Mesmo unha ou dúas en galego reintregrado.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg23fyegYe333556THSzkBSEdsW6R-5RhSCoa1XcdIthNmhQvYBE-2bRr_c6QpCYbQSmAHUfsd7S-LzkUKjjxuHI34lCHWCnOZa16qa-UhzWkg96Etes0pw-Wy7iGe03KDqIGv6Dw/s1600/premio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg23fyegYe333556THSzkBSEdsW6R-5RhSCoa1XcdIthNmhQvYBE-2bRr_c6QpCYbQSmAHUfsd7S-LzkUKjjxuHI34lCHWCnOZa16qa-UhzWkg96Etes0pw-Wy7iGe03KDqIGv6Dw/s320/premio.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Neste asunto das linguas, houbo unha participación coa que, podo dicir con completa honestidade, me enfadei e moito! Viña escrita en castelán e, digo eu que para gañar a simpatía dos lectores, metía de cando en vez algunhas frases en galego. O caso é que, para iso, deu en usar algún traductor online ou cousa parecida. Ollade no resultado:<br />
<br />
<i>"(...) -Para paga a pasaxe para a Arxentina ricos. Onde a prata dicir que atopa caído no chan!... E cando se pode enviar a min, e reunir nosa tenda soño..."</i><br />
<br />
Logo, traduce para que quede ben claro:<i> "Para que pagues el pasaje a la rica Argentina. En donde dicen que la plata la encontráis tirada en el suelo!... y cuanto puedas, me mandas a buscar y pondremos juntos el almacén de nuestros sueños..." </i><br />
<br />
É posible que, ben mirado, o asunto non sexa tan grave. Despóis de todo, ninguén naceu coñecendo todas as linguas do mundo. Xa... Pero penso que, detrás deste tipo de actitudes, sempre hai un menosprezo: o galego non é unha lingua seria coma o castelán, metes unha frase na páxina e tes nun tris trás a traducción lista. E, máis ainda, unha traducción literaria!!!<br />
<br />
En fin. Moito queda por andar nestes asuntos.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtQUrTDSnAOk4usSKQ3uQ0On1_2jBtf88Gft24RYiQ60a556D-qCCJHkFRgejLzjFfdtqj7faLDsbOBaPCCO5M-gRxLF8hiSE8QALtheTvnkTqCmwT8-hT7dVdU2mNEGSKLl9O_w/s1600/premioo.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtQUrTDSnAOk4usSKQ3uQ0On1_2jBtf88Gft24RYiQ60a556D-qCCJHkFRgejLzjFfdtqj7faLDsbOBaPCCO5M-gRxLF8hiSE8QALtheTvnkTqCmwT8-hT7dVdU2mNEGSKLl9O_w/s320/premioo.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
O caso é que onte tivemos ocasión de coñecer aos <a href="http://www.fsgallegas.org.ar/?p=3753">gañadores</a>. O primeiro premio foi para o relato <i>Sobre maletas</i>, presentado por <a href="http://ningures.blogaliza.org/">Francisco Castiñeira Romar</a>. O segundo, para <i>Las voces del silencio</i>, de María Rosa Iglesias. E o terceiro, foi compartido entre: <i>O artista de Senande</i>, de Xulio Romero Suárez;<i> Jornal dua viagem em 1990</i>, presentado por Manuel Iglesias Iglesias, e <i>No es que no vuelva porque me he olvidado...</i>, de Horacio Rodio Sein. <br />
<br />
Para o ano, teremos o libro cunha escolma das narracións. E, cun chisquiño de sorte, tamén teremos a segunda edición do concurso. Ide preparando o lapis!<br />
<br />torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-24789095836614380482011-12-12T19:18:00.002-03:002011-12-12T19:20:33.543-03:00O tempo e as cousasVaia por Dios, o tempo que hai que non veño por esta leiriña!!<br />Tería que sachar algo, sementar novas plantas e pintar o lugar. Que perdidiño que o teño!<br /><br />A ver se atopamos o tempo entre os fillos (si, tiven un Manuel nestes meses), os traballos e as ocupacións. Imos ver...torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-45569830615041067252010-12-05T12:57:00.001-03:002010-12-05T12:59:02.938-03:00Adeus MarcosO pasamento de <a href="http://gl.wikipedia.org/wiki/Marcos_Valc%C3%A1rcel">Marcos Valcarcel</a> deixa aos galegos e ás galegas do mundo sen unha das olladas máis luminosas sobre a cultura e a historia do que fumos e do que somos. Botarémolo en falta porque <a href="http://asuvasnasolaina.blogspot.com/">o seu traballo</a> nos fixo mellores do que eramos.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_O-fFE7d0nX0NYu93vexTDeKibv_5__ssWy-ZhzSfg_pPgTpR4ji1SwytWid8Yhs9hdkiQ5UGuaop5q97jXS2T5KOhCKgy9CY6QndUEh9PgMw8IqqaDdwZs6Tk808WbE4d4IovQ/s1600/marcos.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 300px; height: 293px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_O-fFE7d0nX0NYu93vexTDeKibv_5__ssWy-ZhzSfg_pPgTpR4ji1SwytWid8Yhs9hdkiQ5UGuaop5q97jXS2T5KOhCKgy9CY6QndUEh9PgMw8IqqaDdwZs6Tk808WbE4d4IovQ/s320/marcos.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547228122750523618" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center; font-weight: bold;">Adeus Marcos!!<br /></div>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-69314527289341537852010-11-17T10:18:00.004-03:002010-11-17T17:53:49.643-03:00Premios hipotecados<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4sSuUE-4dnCory8aQWju95Jjp1a18MHY0ZYGGrXice0CZufzgCFzYIe6b-TU_UdLqRK2xwc_3S0vb21Zwr7cVgW5Hj0kD-r5QmcaHtY78OPyyiMcvNQ63VZXfVoK75OzkASAVfA/s1600/Agust%25C3%25ADn+Fern%25C3%25A1ndez+Paz.png"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 234px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4sSuUE-4dnCory8aQWju95Jjp1a18MHY0ZYGGrXice0CZufzgCFzYIe6b-TU_UdLqRK2xwc_3S0vb21Zwr7cVgW5Hj0kD-r5QmcaHtY78OPyyiMcvNQ63VZXfVoK75OzkASAVfA/s320/Agust%25C3%25ADn+Fern%25C3%25A1ndez+Paz.png" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5540624675468129618" border="0" /></a><br /><span style="font-style: italic;">O escritor Agustín Fernández Paz rexeitou o Premio da Cultura Galega das Letras que lle foi concidido onte polo xurado presidido polo conselleiro de Cultura, Roberto Varela. Mediante un comunicado, Fernández Paz agradeceu a decisión do xurado de recoñecer a súa traxectoria, pero non o acepta. “Quero expresar a miña gratitude ás persoas do xurado por pensaren en min. Mais debo lembrar que, cando os Premios da Cultura Galega foron convocados eu manifestei o meu desacordo con eles. Sigo a pensar o mesmo. En coherencia, non podo aceptar este premio”, explicou no comunicado .</span> <p style="font-style: italic;">No seu escrito, Fernández Paz non especifica os seus motivos, xa que se remite ao manifesto publicado por Prolingua o 8 de outubro que solicitaba a todos os intelectuais do país que, en caso de ser premiados, rexeitaran eses galardóns. O principal motivo que expuña Prolingua no citado manifesto –titulado Rosalía nunca aceptaría ese premio– é o trato que a Xunta de Galicia está a ter coa lingua e a cultura galega. “Nin a actual Xunta nin o seu Presidente, responsables ante a Historia de lexislaren por vez primeira contra a nosa lingua, poden atribuírse agora o papel de benfeitores da cultura galega. Polo tanto xulgamos lexítimo non aceptar ningún premio que veña hipotecado por agresións contra a cultura”, sinálase nese manifesto. Fernández Paz, polo tanto, fai seus os motivos de Prolingua, colectivo do que forma parte.</p><p style="text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><a style="font-weight: bold;" href="http://www.xornal.com/artigo/2010/11/16/cultura/agustin-fernandez-paz-rexeita-premio-da-cultura-galega/2010111622212800702.html">Xornal </a><span style="font-weight: bold;">16-11-10</span></span></p><p style="text-align: right;"><br /></p><p style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;">Grazas Agustín!</span><br /></p>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-20902405252992286032010-10-31T20:37:00.003-03:002010-10-31T20:47:47.794-03:00A dorÉ posible que, por estes días, aínda teñades na retina as imaxes inexplicables que vos chegaban dende este recanto austral do mundo. É posible, ademáis, que non saibades moito do devandito <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/N%C3%A9stor_Kirchner">Néstor Kirchner</a> ou, no mellor dos casos, que o que saibades sexa só o que vos conta -mal e mentireiramente- a prensa de Madrid (o vergoñento <a href="http://www.elpais.com/global/">El País</a>) ou a da terra (o non menos vergoñento <a href="http://www.lavozdegalicia.es/inicio/index.htm">La Voz de Galicia</a>). É posible, por fin, que vos xurdan palabras como bárbaros, populistas, ignorancia, primitivismo, caciques, pobreza, terceiro mundo.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKnMwfbJhL9Lh74dU8fpaR1FGYliA5TEgV8am6Ps57rFgpeufQxXRJeTlgbpbHdiwCWQCrzvkeUA1Rl5wJdvSaHccOzV4Mh6Dd0V415VjGlzfXK4trBeoyNqcOkw-X0zRNCc2-pw/s1600/dolor.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 191px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKnMwfbJhL9Lh74dU8fpaR1FGYliA5TEgV8am6Ps57rFgpeufQxXRJeTlgbpbHdiwCWQCrzvkeUA1Rl5wJdvSaHccOzV4Mh6Dd0V415VjGlzfXK4trBeoyNqcOkw-X0zRNCc2-pw/s320/dolor.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5534360306856386194" border="0" /></a><br />Vos deixo dous artigos para achegarvos e entender por qué un millón de persoas saiu á rúa a chorar a un ex presidente. Non foron escritos na Arxentina. Pola contra, levan o nome de autores galegos. O primeiro é do noso <a href="http://www.elpais.com/articulo/ultima/Justicia/elpepuopi/20100911elpepiult_2/Tes">Manolo Rivas</a>. E o segundo, do enorme <a href="http://www.galiciahoxe.com/opinion/gh/kirchner-ou-fin-da-impunidade/idEdicion-2010-10-31/idNoticia-605846/">Xosé Manuel Beiras</a>. Dúas voces galegas que son quen de explicar vivamente os motivos e a dimensión desta dor.torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-64845514984412225362010-10-13T10:45:00.004-03:002010-10-13T11:02:29.371-03:00Os mineiros chilenos, a lúa e a terra<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF0UZh2N5WVlL0wZl79pGYAm13auCKNrHmQRyRKqbMqIaQzeioTTY4NgbdeODSn-Yng12iQZgBxNrrEJT8YpfIZKUEOvgLpvM7r961Xfeje_EkaB-QEKTMofTfsFU5f2rDu4hTAA/s1600/sepulveda_14271.jpg"><span style="color: rgb(255, 255, 255);"></span></a><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span><br />Hai ben anos, os meus quedaron toda unha noite pegados ao aparello da televisión agardando aquel pequeno paso para o home pero grande paso para a humanidade. Ainda hoxe o lembran.<br /><br />Onte, o meu home e mais eu (<a href="http://www.telam.com.ar/vernota.php?tipo=N&idPub=200725&id=381275&dis=1&sec=1">e tantos millóns coma nós no mundo</a>) quedamos coa ollada fixa na pantalla, cun nó na gorza, e inzados e emoción cando os mineiros comezaron a xurdir da terra nesa cápsula case que espacial. Dificil esquecelo...<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsbmI9QYndrg_5AEOg2IZZCgGb_mNAHuvIpXm01XEeog37PiHdJO1w3domDHgKMqEHGXI5SaM7S3rKRolNOQwzdBf6bQFE4ND15HRrjznikLQPP78EHZ_a2irkc9-iC_ThrxlfRg/s1600/baja_primer_rescatista1_11383.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsbmI9QYndrg_5AEOg2IZZCgGb_mNAHuvIpXm01XEeog37PiHdJO1w3domDHgKMqEHGXI5SaM7S3rKRolNOQwzdBf6bQFE4ND15HRrjznikLQPP78EHZ_a2irkc9-iC_ThrxlfRg/s320/baja_primer_rescatista1_11383.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5527529341103768242" border="0" /></a><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhggkJLpAaPCoda1hsBIZZpxiYLHFSlrL19L82y4uVVd3-J5HL-co7eQC34lVl6MAcdp5JO92eUVIwfGmpERdI8zdpc60vvq8dSsrcuJwu2emH5N5lDZs3hcG94dKHnx9PASZECpg/s1600/sepulveda1_30239.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 233px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhggkJLpAaPCoda1hsBIZZpxiYLHFSlrL19L82y4uVVd3-J5HL-co7eQC34lVl6MAcdp5JO92eUVIwfGmpERdI8zdpc60vvq8dSsrcuJwu2emH5N5lDZs3hcG94dKHnx9PASZECpg/s320/sepulveda1_30239.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5527529348527273970" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF0UZh2N5WVlL0wZl79pGYAm13auCKNrHmQRyRKqbMqIaQzeioTTY4NgbdeODSn-Yng12iQZgBxNrrEJT8YpfIZKUEOvgLpvM7r961Xfeje_EkaB-QEKTMofTfsFU5f2rDu4hTAA/s1600/sepulveda_14271.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 265px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF0UZh2N5WVlL0wZl79pGYAm13auCKNrHmQRyRKqbMqIaQzeioTTY4NgbdeODSn-Yng12iQZgBxNrrEJT8YpfIZKUEOvgLpvM7r961Xfeje_EkaB-QEKTMofTfsFU5f2rDu4hTAA/s320/sepulveda_14271.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5527529359267482498" border="0" /></a><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieZkUIWMpIqRf5mXjsQrodxAM1CE-3jAgmtWSyN3IGxuhHcA_Z24o72WnLP01idGUaBrCsmLh20L3ZcdRyIOnVWyn_fd9WfWolWY73JFn5n0_BTiFuPO4RGv9dqERJsZaXqcUzig/s1600/sepulveda4_16357.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieZkUIWMpIqRf5mXjsQrodxAM1CE-3jAgmtWSyN3IGxuhHcA_Z24o72WnLP01idGUaBrCsmLh20L3ZcdRyIOnVWyn_fd9WfWolWY73JFn5n0_BTiFuPO4RGv9dqERJsZaXqcUzig/s320/sepulveda4_16357.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5527529361183622770" border="0" /></a><br /><br />Con todo, e por moi boas que sexan estas fotografías que nos chegan pola axencia nacional <a href="http://www.telam.com.ar/home.php">Telam</a> para dar conta da fazaña, eu quería contar esta historia pedíndovos que reparedes nos apelidos dos 33 mineiros.<br /><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9s5xiOPT6RygekHgX7L1qVFs32VeN_Jf3EfMBR4KsTWaaX55kndvEHTwzBPHLmtIGg85ZUcWAQ-R1eJc9NKSWp0KxhlOV5E946Lz_8PPgMhlsX9t9xVaC0117O8y3ghPOMBXo8A/s1600/infolosmineros_12102010_52755.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 258px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9s5xiOPT6RygekHgX7L1qVFs32VeN_Jf3EfMBR4KsTWaaX55kndvEHTwzBPHLmtIGg85ZUcWAQ-R1eJc9NKSWp0KxhlOV5E946Lz_8PPgMhlsX9t9xVaC0117O8y3ghPOMBXo8A/s320/infolosmineros_12102010_52755.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5527529344728951474" border="0" /></a><br />Bugueño, Yañez, Illanes, Galleguillos, Reygada, Urzúa... eu non sei canto da terra teñen na súa historia, e quen sabe cal é o apelido materno (o que non ven nestas fotografías). O que sí estou certa é que os galegos saímos mesmo debaixo das pedras, en calquera parte do mundo, en calquera grande catástofre así como tamén nos grandes milagres.<br /><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-17061683956133010482010-10-06T11:44:00.007-03:002010-10-06T12:09:03.294-03:00A embaixadora<span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span><br /><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:verdana;" ><br /></span><span style="font-family:verdana;"></span><a style="font-family: verdana;" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8vMpbmxflDc8E8sfmiwgAfoRR7lDLyA51Pfi67HacmrWHmoLhP635y65J5eRw0cAlVlLnxHCIwgJu3CsmKwViQAUAp1LP6CKl6w-sX0vySuIXNj9fCoHwiWVF021PyBTmdxVCww/s1600/sgo.JPG"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 203px; height: 152px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8vMpbmxflDc8E8sfmiwgAfoRR7lDLyA51Pfi67HacmrWHmoLhP635y65J5eRw0cAlVlLnxHCIwgJu3CsmKwViQAUAp1LP6CKl6w-sX0vySuIXNj9fCoHwiWVF021PyBTmdxVCww/s320/sgo.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5524945946538930850" border="0" /></a> <p style="margin-bottom: 0cm;"><span lang="zxx">De cando en vez, penso que estaría ben iso de ter unha relixión. Dende logo, non é algo que podes mercar na tenda ou decidir que </span><span lang="zxx"><i>hoxe ou mellor mañá teño fe</i></span><span lang="zxx">. Pasa ou non pasa e eu veño sendo desas ás que non se lles da. Fago moitas preguntas e non me vale calquera resposta. Por riba, cando o motor das cousas é o medo ou a culpa xa non me parece ben (ides desculpar a miña deformación psicanalítica... cousas que ten vivir en Bos Aires).</span></p> <p style="margin-bottom: 0cm;" lang="zxx"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm;" lang="zxx">O caso é que esta mañá de primavera lembraba canto ría eu cando o meu avó se cagaba en dios e miña avóa, desesperada e nun mesmo movemento, berráballe prometéndolle o lume do inferno e ollaba ao ceo para suplicar que o perdoasen, que non o escoitasen, que non era malo. </p> <p style="margin-bottom: 0cm;" lang="zxx"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm;" lang="zxx">O curioso é que ela mesma, tan piadosa como era, tan crente (deses fieis sen dúbidas nin débedas), guindaba maldicións e xuramentos, mentres cuspía cara ao ceo, a ese mesmo deus ao que tanto medo e respecto podía terlle. </p> <p style="margin-bottom: 0cm;" lang="zxx"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm;" lang="zxx">Gustábame moito ese vínculo que a miña avóa tiña -nos últimos anos- con deus, co seu deus, o dela. Ou o de todos. O caso é que nesa relación tiñan sitio a fe e o amor mesmo que o medo, a seguridade de saberse protexida e coidada, ou a carraxe. Deus, para ela, era alguén achegado e amoroso mesmo que esixente. O deus da miña avóa tiña sentidiño cando pedía e moita xenerosidade cando daba. </p> <p style="margin-bottom: 0cm;" lang="zxx"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm;" lang="zxx"><a href="http://www.panageos.es/fotos/nigueiroa_3157/nigueiroa_102982.html"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 235px; height: 177px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuDtApHY_BON60mwrb51xwXkSjc_15xE3pcBJVAzNSS7FOoNwq1uica8VUAZQY3aIdv588hJrBGvJEhZy5gpkQhK1ayb5rCezH_UQwLlcggpWfKJPTRT7Di-biOBfPgkYzO-gQ-Q/s320/nigueiroa_102982.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5524945839844733762" border="0" /></a></p><p style="margin-bottom: 0cm;"><span lang="zxx">Ela pensaba que se deus era tan bó con ela debíase, sen dúbidas, a unha embaixadora que tiña: a Virxe do Carme. Claro que non refería á virxe en si mesma senón á súa virxe do Carme: a que ainda está (penso) na <a href="http://www.turismourense.com/index.php?sec=que_ver&id_concello=&id_comarca=&id_tipo=1&pg=53">capela</a> de <a href="http://es.wikilingue.com/gl/Nigueiro%C3%A1,_Bande">Nigueiroa</a>, en Bande (Ourense)</span><span lang="zxx">. Moitos anos pasou ela vestindo á virxe, peiteándoa, enchéndoa de flores e ollando para ela. Pensaba a miña avóa que aquela amizade tecida cos coidados a esa boneca non entendía de emigracións ou de diáspora. De feito que sempre seguiu falando e rezando a aquela virxe que, seica, éralle amiga e compañeira. </span> </p> <p style="margin-bottom: 0cm;" lang="zxx"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm;" lang="zxx">A virxe deulle os catros fillos que lle pediu (dous homes e dúas mulleres, porque a miña avóa <a href="http://fiosinvisibles.blogspot.com/2005/12/un-nome-equivocado.html">sabía o que pedía</a>). A virxe devolveulle o fillo que marchara á terra facer a mili. A virxe escoitábaa, dáballe resposta e, se non era quen de dar cumprimento aos pedidos da miña avóa, tiña -dende logo- unha boa explicación. A virxe foi presencia e amizade, coidado e seguridade. </p> <p style="margin-bottom: 0cm;" lang="zxx"><br /></p> <p style="margin-bottom: 0cm;" lang="zxx">Cando fun por vez primeira á Galicia fixen dúas fotos na capela de Nigueiroá. Non había daquela as cámaras dixitais de xeito que volvín a Bos Aires con papeis coloridos nos que as formas falaban de xentes e de sitios, de amores, de tristuras e de dores. Viu as fotos a modiño, unha a unha e fancendo comentarios sobre o moito que cambiaran as cousas ou as xentes. Pero ao chegar ás dúas fotos da Virxe, soubo que era para ela. Bicounas e gardounas. E logo, fixo un cadrino para a mesiña da cama. Coma quen garda a foto dunha amiga. Dunha compañeira. </p><br /><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-45537261415234842882010-02-26T15:10:00.005-03:002010-02-26T18:10:33.909-03:00O señor Omar e o mar<span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span><br /><span style="font-family:verdana;">Nunha <a href="http://www.chungo.com.ar/prehome.htm">cafetería</a>, agardabamos Santiago e mais eu para facer o noso pedido cando un home achegouse a nós e díxolle ao neno: <span style="font-style: italic;">"Vaia, chámaste coma min, Omar"</span>. E sorriu.<br /><br />O pequeno, rápido como é -sobre todo se de falar se trata-, respondeu que non, que ese non era o seu nome. <span style="font-style: italic;">"Como que non, se levas unha camiseta que pon Omar"</span>. A camiseta levaba, certamente, este debuxo:<br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG_PEwn1mJCeYhyphenhyphenYGvMp5QrCmVGbx4pwON__Asvyx5AYkysv75KjOsyBCKdRiJZO1T9M-fVUPNHE4NtA-w2xkk0mgq_3vd3T9vIYTK-qiIvoSdTqHQGzFt7XvNA1DibX8o87Hh-w/s1600-h/o+mar.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 221px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG_PEwn1mJCeYhyphenhyphenYGvMp5QrCmVGbx4pwON__Asvyx5AYkysv75KjOsyBCKdRiJZO1T9M-fVUPNHE4NtA-w2xkk0mgq_3vd3T9vIYTK-qiIvoSdTqHQGzFt7XvNA1DibX8o87Hh-w/s320/o+mar.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5442616986395598210" border="0" /></a><br /><span style="font-family:verdana;">Foi un agasallo de Helena Torres e ao cativo gústalle moito porque é negra e o debuxo é ben simpático.<br /><br />Cando se decatou do erro, o neno explicou: <span style="font-style: italic;">"A camiseta non pon Omar, o que dí é o mar, «el mar»"</span>. Pero o home non remataba de entender o asunto. Enton metinme na conversa e apuntei que o mar significaba el mar (o mesmo que xa dixera Santiago) e aclarei que estaba escrito en galego.<br /><br />O señor Omar preguntounos se eramos galegos. Porque a súa dona tamén o era. E alí mesmo a chamou: <span style="font-style: italic;">"Mira, estas xentes tamén son da Galiza!"</span>. A muller chegara cando nena e emocionouse ao ver a camiseta. Contou a súa historia, dende logo; falou dos curmáns e tíos que alá tiña; de ser distintos. Conversamos un intre máis e apuntou co maior interese os datos do <a href="http://www.blogoteca.com/lectoresenbosaires/">ciclo de literatura galega</a>.<br /><br />Nesas estabamos cando outra muller do mesmo tempo ca ela, mais ou menos, achegouse e dixo: <span style="font-style: italic;">"Sinto, estaba escoitándovos e eu tamén son galega. ¿Podedes darme os datos deses encontros sobre libros galegos?"</span>.<br /><br />Unha tarde calquera. Nunha cafetería calquera. Na cidade de Bos Aires. Un sitio onde, se falas un pouquiño a lingua da terra, sáenche galegos e galegas de todas partes. </span><br /><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span><br /><span style="font-family:verdana;"><br /></span>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-80112633891711794262010-02-05T16:15:00.003-03:002010-02-05T16:20:31.822-03:0055 mentiras sobre a lingua galega - Bos Aires<span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span><br /><div style="text-align: right;"><a style="color: rgb(0, 0, 0);" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsGMfGs5DtQr6373McJt7knHhBMrnz9SZ72_gjzFZOimC1Npk0PioTkFWZW_IFWmopzDXd7-Cqglbn7TPsf1h2Dm_v6yyxRRnaIZNDk25JXx5CSn5W53X6HGFe1sFVQBWGIjtftQ/s1600-h/prolingua.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 363px; height: 409px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsGMfGs5DtQr6373McJt7knHhBMrnz9SZ72_gjzFZOimC1Npk0PioTkFWZW_IFWmopzDXd7-Cqglbn7TPsf1h2Dm_v6yyxRRnaIZNDk25JXx5CSn5W53X6HGFe1sFVQBWGIjtftQ/s320/prolingua.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5434840375341431746" border="0" /></a><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;font-size:85%;" >click na imaxe para ler</span></span><br /></div><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-8981676538067646232010-01-28T16:57:00.001-03:002010-01-28T16:59:14.315-03:00O futuro que fica no pasado<span style="font-size:100%;"><span style="font-family: verdana; color: rgb(255, 255, 255);">.</span><span style="font-family: verdana;"><br />A muller achegóuseme no remate dunha tertulia literaria. Nese momento derradeiro no que algúns queren saudar cun bico ata a próxima vez e no que outros teñen algo que comentar ou que pedir. A muller agardou a súa quenda e cando xa non quedaban outros interesados en falar, pediume un momento para unha consulta.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">A muller contoume que viña de rematar o seu curso CELGA (o sistema de certificación de lingua galega que a Xunta de Galiza implementou tamén na cidade de Bos Aires) pero que non era ese motivo de ledicia porque lles chegara o ruxe ruxe de que non terían oportunidade de seguir con esas clases porque o goberno galego non os ía financiar máis.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">A muller falaba en nome do seu grupo de estudos. Levaba o sorriso agre dos que sinten unha preocupación que non marcha. E isto non é que eu o imaxine. Ela mesma mo dixo: “Nós estamos moi mal porque non queremos deixar de aprender a lingua. E non entendemos por qué quitan os cursos que teñen moitos alumnos e vese que medran”, apuntou.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ás veces, non se entende o que sí se entende…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Conveidei á muller e aos seus compañeiros a seguir as tertulias literarias que levamos pero eles o que queren é falar en galego. Queren que alguén lles mellore a pronuncia e queren aprender a gramática e as expresións que o galego ten de seu. Queren facer exercicios na casa e descubrir novas palabras. O que queren, penso, é respecto. Queren ser parte. Queren vivir a lingua da súa orixe coa dignidade coa que se aprenden tantas outras linguas.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Queren o que, disque, xa non terán.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">A muller e este grupo de persoas -que dedicou tempo e esforzo da súa vida na cidade de Bos Aires para aprender a lingua da terra- vanse xuntar nas vacacións que aquí comezan agora para pagar eles un profesor de galego e non perder así o aprendido neste ano. Pagarán o profesor no caso de atopalo, claro. Porque o filólogo Carlos Rodriguez Brandeiro -que leva aquí anos e anos aprendéndonos o noso idioma co maior compromiso- non pode atender tantos e tantos pedidos de clase.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Cousas veredes neste mundo que adianta para atrás.<br /><br /></span></span><div style="text-align: right;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Texto escrito para o <a href="http://www.editorialgalaxia.es/weblog/?p=5170">blog de Galaxia</a></span></span></span></span><br /><span style="font-size:100%;"><span style="font-family: verdana;"></span></span></div><span style="font-size:100%;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: verdana;">.</span></span>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-19418469791420170362010-01-13T09:14:00.003-03:002010-01-13T09:26:16.186-03:00Verán<span style="font-family:verdana;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span><br />Santiago métese no mar con moita soltura este ano. Foi grazas a Sol que lle ensinou que non había por qué ter medo. Agora dí que quere aprender a nadar. O pai suxeriulle: "Tes que coller folgos e facerte amigo das ondas". O neno leva días na procura da maneira de facer iso. "O que pasa é que o mar non me fala", quéixase...</span><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7IsDm4ZysdwMkVZ5gbBklVUpsgyUmLCXuk-0BI5cg2viTEiGcsY_oelyk_wNLTqYIL71rjh3kJtdBtO9CZ88JgwvavzWlEW_6iM4x_4unOIdLGZWW0lALKteFyojJLCuceXh1XQ/s1600-h/verano+2010+212.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7IsDm4ZysdwMkVZ5gbBklVUpsgyUmLCXuk-0BI5cg2viTEiGcsY_oelyk_wNLTqYIL71rjh3kJtdBtO9CZ88JgwvavzWlEW_6iM4x_4unOIdLGZWW0lALKteFyojJLCuceXh1XQ/s320/verano+2010+212.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5426197063761003138" border="0" /></a><br /><span style="font-family:verdana;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span></span>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-24658439255951943052009-12-20T19:40:00.002-03:002009-12-20T19:41:12.889-03:002mil10<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG8kFyv175sugYN_1pO66MelENaEzyz_2NiWydus5-fOzNYBMNg10XldIxnkB4gp3VBPmxC76VvdhGEJ1JNqgObj1qxKZrsmG1zg9SbpY5OhR8zh74BqFaUvQ0kS3iaeIaC1rySg/s1600-h/ano2010.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 358px; height: 237px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG8kFyv175sugYN_1pO66MelENaEzyz_2NiWydus5-fOzNYBMNg10XldIxnkB4gp3VBPmxC76VvdhGEJ1JNqgObj1qxKZrsmG1zg9SbpY5OhR8zh74BqFaUvQ0kS3iaeIaC1rySg/s320/ano2010.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5417452098504086466" border="0" /></a>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-47661495057667538242009-10-08T14:31:00.006-03:002009-10-09T22:25:11.709-03:00Os lectores do Tortoni, a lingua e os medios<span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span><br />Unha vez ao mes xuntámonos cunha chea de amigos para ler e falar das letras da Galiza. Facémolo, sobre todo e como diría Celso Emilio, "porque sí, porque nos gosta, porque nos peta e queremos e nos da a gaña". Facémolo porque o administrador do<a href="http://www.cafetortoni.com.ar/"> Café Tortoni</a> é fillo de galegos e nos recibe nunha das fermosas salas do mítico bar porteño. Facémolo, <a href="http://www.cobis.blogspot.com/">Andrea Cobas</a>, <a href="http://www.blogoteca.com/lectoresenbosaires/">uns 40 amigos e amigas, e mais eu</a> porque nos interesa o coñecemento fondo da terra e da expresión da súa existencia e pensamento a través da literatura. Gústanos ler. Gústanos comentar o que lemos. E tamén nos gusta entender.<br /><br />Levo unha ducia de anos repetindo na <a href="http://www.fsoc.uba.ar/modules/Noticias/">universidade</a> que para que calquera cousa poda ser narrada como noticia ten que sair do normal, ser excepcional, ser novo, ter o poder de influir nas persoas e na súa vida, entre outros "<a href="http://books.google.com.ar/books?hl=es&lr=&id=dSITRGdycwsC&oi=fnd&pg=PA13&dq=%22Martini%22+%22Periodismo,+noticia+y+noticiabilidad%22+&ots=XfSORXLDRe&sig=1WC_PpcUs8Cq0brxOUYU7c1jTEg#v=onepage&q=&f=false">criterios de noticiabilidade</a>". Pois, mal ten que ir a cousa se isto que nós facemos no Tortoni coa maior naturalidade remata saindo nos xornais.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiuni0Z8jhF7JOdW4UDJjGKIRhNQ7Xh3-RrFU0rSerC6KwWnCx903VyDNdUSkF75z6tAfDZJTClUPZT7c4lh-qF-XBYjwcgUlzomND2OaDzb3omZdtS35NVoTlNIxiRtOyY4gXTw/s1600-h/elpais.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 288px; height: 307px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiuni0Z8jhF7JOdW4UDJjGKIRhNQ7Xh3-RrFU0rSerC6KwWnCx903VyDNdUSkF75z6tAfDZJTClUPZT7c4lh-qF-XBYjwcgUlzomND2OaDzb3omZdtS35NVoTlNIxiRtOyY4gXTw/s400/elpais.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5390286356675150466" border="0" /></a><br />Pero alí estamos. O xornalista Jose Luis Estevez compartiu parte da tertulia do 26 de setembro que -nun ciclo de clásicos- lle dedicamos a <span style="font-style: italic;">Sempre en Galiza</span>, de Castelao. E logo escribiu un fermoso artigo que <a href="http://www.elpais.com/articulo/Galicia/Tortoni/vuelve/hablar/gallego/elpepiautgal/20091007elpgal_18/Tes/">aquí</a> vos deixo.<br /><br />Ainda que non sae na nota, preguntounos se ofreciamos clases de galego ou se a xente toda dominaba o idioma. Contámoslle que moitos dos participantes chegaron ao ciclo de literatura sen ter lido nunca na súa vida un libro na lingua da Galiza e que mesmo así nunca dimos clase ningunha. Nós as dúas pensamos que o galego é unha ponte ao castelán e o castelán pode valer de ponte ao galego. O único que importa é ter a vontade.<br /><br />Nestes tres anos, nunca (nunca) a lingua foi un problema nestas tertulias dos sábados. Pola contra, é motivo de goce, de irmandade, de amizade. De feito, nesta sala non hai camareiro asignado para servir as mesas pero un deles, un brasileiro chamado Sergio ven traernos o café porque -díxonos el- "vós falades o meu idioma".<br /><br />Se as cousas fosen como teñen que ser, isto non sairía nos xornais.<br /><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-61626998977432924442009-09-07T14:18:00.003-03:002009-09-07T14:48:39.455-03:00Fíos visibles<span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span><br />Se algo ten de bo ir medrando (mesmo envellecendo) é que o corpo apréndenos a escoitalo mellor. Dende logo, non sempre é posible atender ao que pide, pero que non sexa por non saber. A min, hai tempo que o corpo me pide mudar de actividade. Cando menos, mesturalas algo. Un chisquiño de cabeza, un chisquiño de escrita e outro chisquiño dalgo distinto.<br /><br />Así foi como din en tecer.<br /><br />Non foi unha descuberta. Nin unha aprendizaxe. Hai ben anos que a miña avóa e logo a miña nai desveláronme os segredos desa cruza de fíos. Era eu unha nena e non había diferenza entre o xogo e a calceta.<br /><br />Moito tricotei daquela. Abrigos e bufandas, medias e gorros. Tamén cosía, pero diso <a href="http://fiosinvisibles.blogspot.com/2008/11/paxaro-amarelo.html">xa falamos</a>. Logo, coa universidade e o traballo non foi quedando tempo e as agullas tanto como os fíos deixaron espazo para outras actividades.<br /><br />Nas últimas semanas volvín tricotar. Foi unha viaxe á rapaza que fun, unha volta no tempo. Cantos que somos mentres imos sendo! moitos lados que deixamos á vista hoxe e van quedando agochados mañá. Recuperei o goce do nobelo que é todo posibilidade. Atopei de novo o desafío das febras deitadas sen mais. E botei algúns <span style="font-style: italic;">cagoendios </span>diante dos nós e dos atrancos de quen leva décadas sen mover as agullas.<br /><br />Non andiven moito por estes recantos nas últimas semanas pero levo feitos chalecos para o fillo e o afillado, un saco para o sobriño, un abrigo para min e unha chea de <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Amigurumi">amigurumis</a> para os nenos e nenas da familia que foron unha encantadora descuberta.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfsbG0KgVcZhkTNklIDgUVx2cWyry2uPWJHv6nc3R9qaOfPOh5ipZritdnN-kmQWU9aGi99_4GZ7ublHL4BabMCH3i6tZFpn7Yw4Kwfgr-LBGRLv1MYEosDtuI9DSxUni7fcaF8A/s1600-h/gurumi.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 381px; height: 101px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfsbG0KgVcZhkTNklIDgUVx2cWyry2uPWJHv6nc3R9qaOfPOh5ipZritdnN-kmQWU9aGi99_4GZ7ublHL4BabMCH3i6tZFpn7Yw4Kwfgr-LBGRLv1MYEosDtuI9DSxUni7fcaF8A/s400/gurumi.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378783447350650786" border="0" /></a><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-8302242415338402632009-07-24T09:59:00.003-03:002009-07-24T10:02:38.939-03:00No Día da Patria<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw3q8kJODUhUfUBBO2yiHvHHC46LkaMXuaVg-YE0GSj1lG1PlBZP8oob5BRwBtkXYtEJ-j7diYfHVYrIyOu8Pyb4jH0gLJbn141Ah4H9Bfbtxzg27E6yaOke6s01BHtCfe5n6RSQ/s1600-h/eu+si+quero+o+gl.jpg"><span style="color: rgb(255, 255, 255);"></span></a><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw3q8kJODUhUfUBBO2yiHvHHC46LkaMXuaVg-YE0GSj1lG1PlBZP8oob5BRwBtkXYtEJ-j7diYfHVYrIyOu8Pyb4jH0gLJbn141Ah4H9Bfbtxzg27E6yaOke6s01BHtCfe5n6RSQ/s1600-h/eu+si+quero+o+gl.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw3q8kJODUhUfUBBO2yiHvHHC46LkaMXuaVg-YE0GSj1lG1PlBZP8oob5BRwBtkXYtEJ-j7diYfHVYrIyOu8Pyb4jH0gLJbn141Ah4H9Bfbtxzg27E6yaOke6s01BHtCfe5n6RSQ/s400/eu+si+quero+o+gl.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5362010796160114338" border="0" /></a><br /><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-60175106905989920922009-07-08T16:23:00.010-03:002009-07-08T18:23:00.877-03:00Engripados<span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span><br />Co inverno e co frío, espallouse na Arxentina a Gripe A (N1H1). Outros anos, espállase o virus doutros tipos de influenza que remata coa morte dunhas catro mil persoas promedio. Pero isto non semella ser tan importante.<br /><br />Polo medo á Gripe A, a xente merca moitas <a href="http://www.pagina12.com.ar/diario/elpais/1-127687-2009-07-03.html">máscaras</a> na farmacia. Non saben usalas. Non saben (ou sí saben) que para unha persoa sa, a máscara é un invernadoiro de microbios a milímetros do fociño. De todos os xeitos mercan máscaras e algúns as levan pola rúa, ao traballo ou ao centro de compras. Os doentes, os médicos, as persoas que realmente as necesitan, nestes días non teñen onde atopalas. Non as hai. O da oferta e a demanda que tan ben nos aprendeu o mercado.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIdq6I1RngYpoE7Q_zOH0j_FzJqrFqoVlfQwDSAaN1H1dwanXtftW1tAruzeS6cHE234yrMd5uN7qJNwbbbqI66FByGJ6Jl23-p7PvQnni6lXaxwBs0iv0vU_KOOrAr9XpfDIg1A/s1600-h/gripe_120609_27210.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIdq6I1RngYpoE7Q_zOH0j_FzJqrFqoVlfQwDSAaN1H1dwanXtftW1tAruzeS6cHE234yrMd5uN7qJNwbbbqI66FByGJ6Jl23-p7PvQnni6lXaxwBs0iv0vU_KOOrAr9XpfDIg1A/s320/gripe_120609_27210.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356182367760147330" border="0" /></a><br />Polo medo á Gripe A, a xente que pode, paga fortunas por un <a href="http://www.elsigloweb.com/portal_ediciones/833/portal_notas/36350-el-tamiflu-es-el-frmaco-ms-vendido-en-la-web">medicamento</a> que non necesita, que millóns de persoas non necesitarán nin este ano nin ningún ano. Pagan máis de 130 pesos a caixa (o equivalente a 40 litros de leite) e gardana coma un <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Oseltamivir">tesouro</a> á espera de que a peste chegue e co desexo de que non chegue. Ninguén pensa nos enfermos que necesitan o remedio agora mesmo.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5s8x0i1b_nXLNKOLQ91RSTequ_88Q-PSrlVi18w_FGLP6xXODbbwR84jS05c7l4wVPtHm_ksW6OwwFLHMQcFPx_R7FK8ire0TSQh2Pdea55MtxoS10oA3jH82C1fU6SoCYSLM-w/s1600-h/gripe_020709_54765.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 221px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5s8x0i1b_nXLNKOLQ91RSTequ_88Q-PSrlVi18w_FGLP6xXODbbwR84jS05c7l4wVPtHm_ksW6OwwFLHMQcFPx_R7FK8ire0TSQh2Pdea55MtxoS10oA3jH82C1fU6SoCYSLM-w/s320/gripe_020709_54765.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356182365885085730" border="0" /></a><br />Polo medo á Gripe A, a xente baleira os andeis da farmacia onde se exhiben os frascos de xel <a href="http://articulo.mercadolibre.com.ar/MLA-55779976-hand-gel-antibacterial-just-contra-la-gripe-a-_JM">antibacterial</a>. Hai 15 días pagaban 5 pesos e hoxe pagan <a href="http://articulo.mercadolibre.com.ar/MLA-56079665-_JM">35</a>. Os empregados dunha farmacia dun barrio porteño contaban hai tres días que encheran todo con cinco mil envases e que ás dúas horas quedaran sen eles.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6DnjqfuQ-YBPPlvNyow-mcLDuvRRTUcmok__Y-yq3pjkVVLfqVSrwUsktcTu5kkIWB0mry-2Khs492NkwZL8_qQ8we9XV3rn4kguFCDT0VfUJ26kDmAWFYoysObIGON2VajBIyw/s1600-h/colegiobarbijo_78306.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 214px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6DnjqfuQ-YBPPlvNyow-mcLDuvRRTUcmok__Y-yq3pjkVVLfqVSrwUsktcTu5kkIWB0mry-2Khs492NkwZL8_qQ8we9XV3rn4kguFCDT0VfUJ26kDmAWFYoysObIGON2VajBIyw/s320/colegiobarbijo_78306.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356182356159680786" border="0" /></a><br />Polo medo á Gripe A, a xente discrimina máis, sospeita de todos e de <a href="http://www.infobae.com/contenidos/459264-101275-0-La-pandemia-genera-consecuencias-psicol%C3%83%C6%92%C3%82%C2%B3gicas-en-muchas-personas">todo</a>. Pagan cartos que non teñen. Quedan pechados na casa. Leen <a href="http://www.elpais.com/articulo/sociedad/Gobierno/argentino/decide/fin/afrontar/epidemia/gripe/elpepisoc/20090705elpepisoc_6/Tes">xornais</a> que lle meten <a href="http://www.elpais.com/articulo/sociedad/Argentina/declara/gripe/fuera/control/100000/contagios/elpepisoc/20090704elpepisoc_2/Tes">moito</a> máis medo porque o medo sempre é mais noticia, calquera sabe iso. Se vostede quere dominar o mundo, non tire os cartos en bombas: espalle o medo, agoche a información ecuánime e clara e agarde algunhas semanas.<br /><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-22642353374662518802009-07-02T10:57:00.001-03:002009-07-02T11:00:41.003-03:00Caladiños<span style="color: rgb(255, 255, 255);">.<br /></span>O que ten de bo o silencio é que deixa mais posibilidades para pensar. Isto non o pensan nunca os que nos fan calar. Eles pensan que abonda con que non se escoiten máis algunhas voces. Pensan que se non se escoita o son desas falas, entón non pasa nada. Pero engánanse. Porque ainda pensamos.<br /><br />O que ten de bo que unha porta se peche é que convida a abrir unha xanela. E calquera sabe que mentres as portas clausuran, deixan dentro ou fora, as ventás valen para soñar e imaxinar. Pódese sair pola fiestra sen moverse do sitio, pódese voar ceibe e ledo sen correr os cristais, e pódese enlazar unha xanela coa outra para ser cada vez mais libres. Pola contra, as portas crúzanse só co corpo. E os que hoxe entran, mañá sempre saen.<br /><br />Para min, as <a href="http://apertasaolonxe.wordpress.com/">122 columnas</a> que fun enfiando nos últimos dous anos no Diario Cultural da Radio Galega foron unha posibilidade marabillosa de dar conta dunha Galiza que non vive na terra pero que late ao mesmo ritmo vital. Cada xoves, entre as 15.55 e as 16 agradecin esa oportunidade dando conta de vidas, de historias, de sitios, de pensamentos, de loitas, de cores e de sons, de libros, de costumes, de inxustizas, de sorpresas, de soños e de pesadelos.<br /><br />Fíxeno no meu galego, que os amigos xenerosos definen como exótico; un galego inzado de erros e de notas altisonantes, que é en si mesmo unha declaración. Eu falo galego. Mal. Ao lonxe. Pero falo galego.<br /><br />Mándanos estar caladiños. E farémolo polo ben dese milagre radiofónico que é o <a href="http://www.crtvg.es/programas/?p=15&m=2">Diario Cultural</a>. Caladiños que non quedos. Caladiños que non apagados. Caladiños pero sabendo o que pasa. Caladiños pero activos. Caladiños, si. Pero calados en galego!<br /><br /><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-19928219887885066552009-06-16T14:53:00.003-03:002009-06-16T15:03:20.523-03:00Resistencia / Disidencia<span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span> Como calquera sabe, a internet vale para que os rapaces perdan o tempo e copien traballos para a escola. A rede vale para roubar cartos dos bancos, para ligar ou para ver o novo episodio de Lost antes ca ninguén. Pero a internet tamén vale para discutir e para debatir. Para buscar camiños e pensar o futuro.<br /><br />O crítico cinematográfico <a href="http://pawley.blogaliza.org/">Martin Pawley</a> e mais preguntámonos ao longo dos días sobre o futuro próximo da cultura galega. É un debate mar por medio, a través do chat e que se enlaza con cinco horas de diferenza. É un debate que xurdiu dunha distinción semántica: tocan tempos de resistencia cultural para Galicia ou tocan tempos de disidencia cultural?<br /><br />Martin prefire o concepto de disidencia. El <a href="http://pawley.blogaliza.org/">explica</a> o motivo: “O que me interesa é a idea de actuar á marxe, separarse dos camiños comúns -apuntou no chat-. É dicir, creo que agora máis que nunca hai que moverse, optar pola “vía cívica”, pola autoorganización, por facermos cousas á marxe do que nos deixe facer o Estado. E non porque goberne o PP, hai que facelo sempre”.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5rm4ZcHoXEjH9p5JOBNu2BDwmjo7fNmV3W4ylwxDeulBfXwkrshMdu8WUwuJbCMCs7_CASD4sszqCVL__gqgIHO5DYRtAfi7AV7ZgDpGNkoBbW-z7URvXkAKoHvkhGIuTVp8-yw/s1600-h/matematica.JPG"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 196px; height: 283px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5rm4ZcHoXEjH9p5JOBNu2BDwmjo7fNmV3W4ylwxDeulBfXwkrshMdu8WUwuJbCMCs7_CASD4sszqCVL__gqgIHO5DYRtAfi7AV7ZgDpGNkoBbW-z7URvXkAKoHvkhGIuTVp8-yw/s320/matematica.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5347987122573616114" border="0" /></a>Na súa páxina dí máis: "Non se trata de deixar de esixir o que é xusto nin de renunciar á crítica razoada e consciente, exercicios básicos de cidadanía, senón de entender que agora non chega con berrar e laiarse. Que é posíbel vencer a noción de sacrificio e de derrota que leva implícita a palabra <em>resistencia</em> para transformala en algo máis produtivo, xerador de contidos, ideas e proxectos máis alá daqueles que o poder é capaz de asumir".<br /><br />Como non se trata só de ideas, Martín apunta exemplos concretos: “Hai asociacións facendo cousas moi interesantes -escribe-. Espazo Lectura en Gondomar, por exemplo. E terá que haber máis. Crearmos foros e espazos de debate, mais non só de debate, tamén de acción, e procurar recursos á marxe da administración. Non podemos estar permanentemente entregados a ela, pendentes de se terán “sensibilidade” ou non cara as nosas propostas”.<br /><br />As palabras de Martín Pawley poden soar disonantes no contexto cultural galego pero, para o estilo arxentino non fai máis que retratar o modelo común de xestión cultural por fora do Estado. Dalgunha maneira, a Galicia e a Arxentina ofrecen mecanismos antagónicos e por tanto que se poden retroalimentar. Tamén aquí hai colectivos galegos que funcionan con éxito sen o financiamento estatal (nin dalá nin daquí).<br /><br />Di él que a pregunta que cumpre facer é se hai espazo por fora dos ocos que o Estado reserva para esas cousas. E pon a consideración unha resposta: “Debe habelo. De feito, tradicionalmente as máis valiosas accións naceron do asociacionismo, da organización cívica… na España dos anos 70-80, houbo moitos colectivos argallando cousas potentes”.<br /><br />No que coincidimos é que os tempos son chegados. Dende a resistencia ou dende a disidencia. Toca sair á rúa, facer o que pensamos que debe ser feito, deixar atrás a poltrona do espectador e coller o traxe de actores da nosa propia cultura. Ti que sabes facer? Ti que pensas que cumpre facer? Anímaste a buscar a outros que pensen coma ti?<br /><br />De resistencia e de disidencia. Da cultura galega. Ainda que os xornais pouco falen disto, a internet tamén vale para buscar camiños e pensar o futuro.<br /><br /><div style="text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-weight: bold;">Cadro</span>: <span style="font-style: italic;">Matemáticas - serie de los no conjuntos</span>, <a href="http://www.lo.com.mx/Juan/Juan.html">Juan Meliá</a><br /><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span><br /></span></div>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-69926346300499862232009-06-03T12:30:00.002-03:002009-06-03T12:34:12.789-03:00As vacas, a tolemia e a información<span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span><br />Di a <a href="http://gl.wikipedia.org/wiki/Encefalopat%C3%ADa_esponxiforme_bovina">Galipedia</a> que a Encefalopatía Esponxiforme Subaguda ou Enfermidade das Vacas Tolas ou Mal das Vacas Tolas é unha enfermidade dexenerativa do sistema nervioso central dos bovinos, que se caracteriza pola aparición de síntomas nerviosos nos animais adultos e que, progresivamente, finaliza coa morte ou sacrificio do animal.<br /><br />A vía de transmisión desta enfermidade coñecida ata o de agora é a inxestión polos animais de alimentos contaminados co prión e posiblemente de nai a cría. O prión causante da enfermidade acumúlase sobre todo no cranio (incluídos encéfalo e ollos), as amígdalas, a medula espiñal, o espiñazo, o intestino (do duodeno ó recto) e o bazo.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7vhiOeP6cjRQPOntHAhrJCUqfqTayeJ0hNcMojLpi5186CfpG0Osye990QsRCVcY8IyFzq38Y3LZVGax7V0fKKNl7zHQJEWW-000sidRsob8yzBRCAhzS1pFK7RLSORnzQQFHkQ/s1600-h/mad_cow_cartoon.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 225px; height: 231px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7vhiOeP6cjRQPOntHAhrJCUqfqTayeJ0hNcMojLpi5186CfpG0Osye990QsRCVcY8IyFzq38Y3LZVGax7V0fKKNl7zHQJEWW-000sidRsob8yzBRCAhzS1pFK7RLSORnzQQFHkQ/s320/mad_cow_cartoon.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343124400168901970" border="0" /></a><br />Na Galiza, os primeiros casos apareceron no ano 2001. O daquela conselleiro de Agricultura, Gandería e Política Agroalimentaria da Xunta, Cástor Gago, <a href="http://www.elmundo.es/2001/01/11/sociedad/e000121.html">foi despedido</a> polo presidente Manuel Fraga polo rexeitamento público e político logo de que se coñecesen os enterramentos ilegais dunhas 300 vacas mortas en Mesía, A Coruña.<br /><br />O propietario dunha granxa chamado Fernando García Lesta foi convidado a lembrar aqueles anos primeiros do mal para un programa da televisión. Dicía esta semana: "Graváronme fai un mes e xa entón expresei as miñas dúbidas de que a reportaxe fósese a emitir. Non é que se contasen cousas que non se visen hai oito anos, pero parece que hai xente que non quere recordar".<br /><br />Levaba razón o señor García Lesta. <a href="http://lv.galiciae.com/nova/32657.html">O programa non saiu</a>. Porque <a style="font-style: italic;" href="http://www.elpais.com/articulo/Galicia/nueva/TVG/cancela/reportaje/vacas/locas/elpepiautgal/20090603elpgal_1/Tes">"los criterios informativos cambian"</a>.<br /><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-18210334.post-1421062032397844002009-06-03T11:57:00.000-03:002009-06-03T13:01:54.107-03:00“Olha que blog Maneiro”<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOVYOFqrEt9cgkDl4zzAKP9JqWAWqDRs90md3bFDFi_IvyJxBDwAhBoV-SbFvR1Jdbw9DsZ6phkfPOEqMc50MGPhj6HwOJYLYi-IC9YJmyuTNueLBYvT_7NPmhS9Sfzvn0dNVl2A/s1600-h/maneiro.png"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 200px; height: 140px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOVYOFqrEt9cgkDl4zzAKP9JqWAWqDRs90md3bFDFi_IvyJxBDwAhBoV-SbFvR1Jdbw9DsZ6phkfPOEqMc50MGPhj6HwOJYLYi-IC9YJmyuTNueLBYvT_7NPmhS9Sfzvn0dNVl2A/s200/maneiro.png" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343131998746979026" border="0" /></a><br />Deixo aquí os meus agradecemos a <a href="http://paidovento.blogaliza.org/">Paidovento </a>polo agasallo afiado nestes fíos. E paso a dar cumprimento ás miñas obrigas. De primeiras, as normas para sermos “maneiros”:<br /><br /> 1. Exhibir a imaxe do premio “Olha que blog Maneiro”.<br /> 2. Exhibir o nome do blog que concedeu o premio.<br /> 3. Indicar outros 10 blogs propostos para seren maneiros.<br /> 4. Comunicar o premio aos blogs seleccionados.<br /> 5. Publicar as regras.<br /> 6. Comprobar que os blogs premiados seguen as normas.<br /><br />E de contado, os nomeados para as nosas propostas “maneiras”:<br /><br /><a href="http://aberlanga.blogspot.com/">Berlanga</a><br /><a href="http://www.ocartafoldesilencios.blogspot.com/">O cartafol de silencios</a><br /><a href="http://galegosnadiaspora.wordpress.com/">Galegos na diáspora </a><br /><a href="http://reidecopas.blogspot.com/">Rei de copas</a><br /><a href="http://www.apicaradeallegue.blogspot.com/">A pícara de Allegue</a><br /><a href="http://bretemas.blogaliza.org/">Brétemas</a><br /><a href="http://www.cobis.blogspot.com/">Cobiñas</a><br /><a href="http://www.blogoteca.com/franciscocastro/">A canción do náufrago</a><br /><a href="http://tatimancebo.blogaliza.org/">Tati Mancebo</a><br /><a href="http://albixoi1314.blogaliza.org/">O emigma Albixoi</a><br /><br /><br />Parabéns!<br /><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>torredebabelhttp://www.blogger.com/profile/10859702839230155788noreply@blogger.com4