Para os que pensan que é só lembranza. Para os que din que é chorimiqueira. Para os que a imaxinan morriñenta e cun espírito feble. E tamén para os que senten a forza indómita do seu talento e pensamento. Unha dose de Rosalía en clave de jazz.
Unha idea fantástica de Abe Rábade (piano e composición), o poeta Anxo Angueira (voz recitada), Guadi Galego (voz), Jesús Santandreu (saxo tenor), Nelson Cascais (contrabaixo) e Bruno Pedroso (batería)
18 comentários:
Verdadeiramente magnífico...
Rosalía e o jazz: xenial.
Encántame de sempre a música de Ábe Rábade, magnífico e xenial como din raposo e tangaranho...e fermoso contrapunto da melodía e o recitado a dúas voces sobre a corda vigorosa das verbas da gran poetisa
soa fantástico...
Escoitei o disco. Xenial!!!
anxo angueira foi mestre meu (en maiúsculas, MESTRE, que non profe) na facultade. el tamén me descubriu que Rosalía non era unha choromiqueira. para min sobra Guadi... non me gustan as voces tan agudas. o resto, xenial. grazas polo agasallo.
sorprendeme, g�stame.
Un millón de grazas pola achega. Rosalía na voz de Angueira e con ese fondo de jazz paréceme espectacular.
Non hai verbas tan so orellas,bicos de doce de leite torre.
mmmmmmmmmm... non serei eu a que diga que non é interesante, non.
Fantástico, grazas por achegarnos esta mistura de Rosalía e jazz.
Apertas.
Xenial e fantástico. Un pracer
(Rosalía, ainda que pro un casual fose feble e chorimicas...non perdería nin un chisco de GRANDEZA).
Unha aperta
Jazz ,Rosalia en la voz de Anxo, la dulce Gaudi...sublime!
Gracias por este regalito!
Gaby
Podriamos escuchar un poquito más de esto?
Graciñas a todos pola visita e alegrame moito que vos gustara. Para min foi unha doce descuberta e concordo con SaraJess, Anxo Angueira é un señor con maiúsculas.
Se quedástedes con fame de máis Rosalía21, aquí y aquí atopades mais audios e fotos.
É xenial. A verdade e que me encanta a foto. Bicos.
E a min que me lembra a Fuxan os Ventos!! Igual � pola voz de Anxo Angueira, ou a mestura do recitado coa voz de Guadi Galego, non sei...
Por certo, a Rosal�a choromiqueira que cantou tan ben Amancio Prada, a min s�gueme namorando despois de tantos anos.
Ahhh, e lerei "Á de Mosca" para poder participar ;-)
Viva o despiste ! O comentario anterior era para a entrada "Misterios en clave galega" e non para esta. Disculpas ;-)
Postar um comentário